Jakie są plany izraelskiego reżimu patokratycznego dla Bliskiego Wschodu?

Netanyahu straszy potworną wojną atomową, jeśli Iran wejdzie w posiadanie broni atomowej.

Sekretarz deartamentu obrony USA powiedział w Izraelu po spotkaniu z Netanyahu, że USA nie pozwolą Iranowi zdobyć broni nuklearnej.

W tym samym czasie prezydent Azerbejdżanu Ilham Aliyev spotyka się z minister izraelskiego wywiadu.

a azerbejdżański ambasador w Izraelu wydaje oświadczenie, które mówi że Azerbejdżan nie udostępni swoich lotnisk do tankowania w wypadku ataku powietrznego na Iran i dodaje że Azerbejdżan nie zamierza ingerować w sprawy wewnętrzne Iranu.

Zatem jakie są plany izraelskiej patokracji?

Aby je poznać wystarczy dokonać odwrócenia wypowiedzi patokraty Netanyahu o charakterze blokady rewersyjnej, co pozwoli nam dotrzeć w okolice prawdy obiektywnej:

Niemałą część motywacji tej tendencji ekspansjonistycznej stanowią czynniki ekonomiczne. Na skutek przejęcia funkcji kierowniczych przez jednostki o miernej inteligencji i patologicznych rysach charakterów, patokracja staje się niezdolna do dobrego gospodarowania w jakiejkolwiek dziedzinie. Rolnictwo jest uzależnione od zmiennych warunków klimatu, pojawiania się szkodników, chorób roślin i innych okoliczności. Dlatego w tej dziedzinie gospodarz musi działać nie tracąc czasu i od wieków jego walory osobiste były warunkiem powodzenia. Patokratyczna administracja musi więc prowadzić do braków żywności. Tymczasem w krajach o rządach normalnego człowieka obywatele pracują mniej ciężko a miewają kłopoty
z nadmiarem żywności i dostatek różnych produktów. Zawładnięcie tymi dobrami stanowi nie lada pokusę nie tylko dla rządów, ale także dla zwykłych obywateli, którzy chcieliby na tym skorzystać. O tym, że wprowadzenie patokracji w takich krajach doprowadzi po pewnym czasie do podobnej niewydolności, na razie się nie myśli.
Do realizacji takich celów jest oczywiście potrzebna siła zbrojna, ale dla patokracji nie jest ona jedyną bronią podboju. To zjawisko ma bowiem swoiste możliwości oddziaływania, coś w rodzaju swoistej inteligencji dla nas już częściowo zrozumiałej, która służy międzynarodowej intrydze i która otwiera drogi podboju. Ta aktywność wynika z już omówionych właściwości tych osobowości, które taki system inspirują i ona powinna posłużyć historykom dla identyfikacji tego rodzaju zjawisk na przestrzeni dziejów.
W całym świecie istnieją ludzie, których osobowości wykazują swoistą podatność i w których odległa nawet patokracja wyzwala respons rezonatywny — z głębi ich natur płynące poczucie, że tam jest ojczyzna takich jak my. Wszędzie są także ludzie mało krytyczni, pokrzywdzeni i sfrustrowani, do których odpowiednio spreparowana propaganda ma dostęp. Przyszłość krajów jest w wysokim stopniu uzależniona od ilości tych ostatnich. Dzięki swojej specyficznej wiedzy psychologicznej, patokracja ulepsza swoje techniki antypsychoterapii, które sugerują innym odmienny świat pojęć, czyniąc to z patologicznym egotyzmem.
Należałoby tutaj zwrócić uwagę na to, że w różnych pracach z dziedziny patopsychologii można znaleźć opisy tych metod zakłamywania drugich ludzi, ale brakuje pracy, która by podsumowywała to wszystko i uzupełniała luki tej wiedzy o sztuce kłamstwa. O ile byłoby lepiej, gdyby politycy krajów normalnego człowieka mogli skorzystać z takiej wiedzy. Można by przecież spisać listę zarzutów, jakimi ich kraje są obdarzane, w drodze projekcji właściwości patokracji na nie, i po pewnej logicznej kosmetyce, uzyskać plan zamiarów imperium patokratycznego i to bardzo tanim kosztem. Można także odwracać wypowiedzi o charakterze blokady rewersyjnej, co prowadzi w pobliże prawdy obiektywnej. Ta metoda nie mogłaby wtedy wpędzać umysły zwykłych ludzi w ślepą uliczkę, szukania prawdy w „złotym środku” pomiędzy prawdą a jej odwrotnością – Poneroilogia polityczna – A. Łobaczewski

Czym jest blokada rewersyjna?

Ponerologia polityczna:

Blokada rewersyjna: Twierdzenie czegoś z emfazą, co jest zupełną odwrotnością prawdy, zablokowuje umysł przeciętnego człowieka dla poznania tej prawdy. Kierując się wskazaniami zdrowego rozsądku, zaczyna on wtedy szukać prawdy w okolicy „złotego środka” pomiędzy prawdą a jej odwrotnością i znajduje fałsz dostatecznie wielki, co było intencją używającego tej metody. Jeżeli taka sugestia była odwrotnością prawdy moralnej, jest zarazem ekstremalnym paramoralizmem i posiada jego swoistą sugestywność.
Używanie tej metody można zaliczyć do wspomnianej już wiedzy psychologicznej, jaką spotykamy u psychopatów, ale także pojawia się ona u innych, także u ludzi wychowanych przez osoby patologiczne. Tam, gdzie rząd kraju jest inspirowany przez osobowości psychopatyczne, ta metoda jest używana na wielką skalę i z wirtuozerią. Można także potem obserwować skutki tego, jakie persewerująw ludziach, w formie permanentnych trudności apercepcji rzeczywistości psychologicznej i społecznej.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *